عباس محبوب: خیلی‌ها می‌گویند تو به حقت نرسیدی
تاریخ انتشار: ۶ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۷۷۵۲۶
محبوب: خودم البته به شانس اعتقادی ندارم و معتقد به کار هستم. به هر حال، شرایطش پیش نیامده و آن‌طور که باید، نشده است. البته همیشه شاکر خدا هستم.
به گزارش مشرق، عباس محبوب را در تلویزیون با سریال‌های تعطیلات نوروزی، چمدان، خاله‌خانم، دردسر بزرگ، این چند نفر، ترش و شیرین، مرز خوشبختی، حکایت‌های کمال، جذر و مد و.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این بازیگر پیشکسوت همچنین سال‌ها در آیتم‌های نمایشی سیمای اقتصاد ما، که یکی از برنامه‌های پرمخاطب تلویزیون در دهه ۶۰ بود، حضوری ثابت داشت و مردم را به وسیله هنر نمایش با مباحث اقتصادی از جمله صرفه‌جویی و مصرف بهینه آشنا می‌کرد. محبوب که بیش از نیم قرن است وارد عرصه بازیگری شده و اتفاقا کارش را با کارگردانان بزرگ و صاحب‌نامی مثل پرویز کیمیاوی و ساموئل خاچیکیان آغاز کرده، اعتقاد دارد به حق واقعی‌اش در بازیگری نرسیده است. این بازیگر قدیمی البته تاکید می‌کند که نظر مردم برایش در اولویت است و همین که کار او را می‌پسندند و دوستش دارند، برایش کفایت می‌کند و شکرگزار خداوند است.
شما بیش از نیم قرن است درعرصه بازیگری فعال هستید. به نظر خودتان به آن جایگاهی که مد نظرتان بوده و انتظارش را داشته‌اید، رسیده‌اید؟
واقعیتش نه. البته حمل برخودستایی نشود اما از نظر خودم به آن جایگاهی که باید، نرسیدم. خیلی‌ها می‌گویند عباس محبوب، تو به آنچه حقت در بازیگری بوده، نرسیده‌ای. می‌گویند شاید کم‌کاری کرده‌ای یا شانس نداشته‌ای. خودم البته به شانس اعتقادی ندارم و معتقد به کار هستم. به هر حال، شرایطش پیش نیامده و آن‌طور که باید، نشده است. البته همیشه شاکر خدا هستم.
اتفاقا بازیگری را با کارگردانان بزرگی همچون ساموئل خاچیکیان آغاز کرده‌اید. چه شد که همکاری‌تان با این فیلمسازان صاحب سبک ادامه پیدا نکرد؟ منظورم این است که شروع‌تان در بازیگری فوق‌العاده بوده اما این مسیر تداوم نداشته است.
شاید خودم آن دقت لازمی که باید در کار می‌داشتم، به خرج ندادم. چسبیدم به بیشتر کار کردن و در انتخاب نقش‌ها وسواس نداشتم. شاید یکی از اشتباهاتم در کار بازیگری همین بوده باشد ولی درهرصورت گذشته‌ها گذشته و آینده مهم است. شاید باورتان نشود اما مهم‌ترین مسأله در بازیگری برای من رضایت مردم است. وقتی مردم به من می‌رسند و می‌گویند با فلان نقش حال کردیم و لذت بردیم، حتی اگر خودم هم آن نقش را خیلی دوست نداشته‌باشم، برایم کافی است و خدا را شکر می‌کنم.
مردم خاطرات زیادی از کارهای شما در تلویزیون دارند. تا چه میزان اهل تماشای تلویزیون هستید؟
هروقت در خانه باشم حتما اخبار تلویزیون را می‌بینم و پیگیر خبرها می‌شوم. البته خیلی وقت آزاد ندارم و معمولا کمتر در خانه هستم. فعلا که کاری انجام نمی‌دهم اما صحبت‌هایی داشتم برای بازی در یک سریال تلویزیونی به کارگردانی علی مسعودی که مناسبتی است و برای پخش در ماه مبارک رمضان تولید می‌شود. همچنین فیلم‌های سلفی با رستم و دختر برقی به کارگردانی حسین قناعتی قرار است اکران شود.
در سال‌های اخیر حضورتان در سریال‌های تلویزیونی کمرنگ شده است. این موضوع به سختگیری خودتان بازمی‌گردد یا دلایل دیگری دارد؟
البته در سینما فعال بوده‌ام. همین امسال دو سه فیلم روی پرده داشتم. تلویزیون هم باید هوای ما بازیگران قدیمی را بیشتر داشته باشد. خودمان که نمی‌توانیم برویم و بگوییم در فلان سریال به ما هم نقش بدهید. کاری به خودم هم ندارم. مردم هنوز بازیگران قدیمی و پیشکسوت را دوست دارند و دل‌شان می‌خواهد آنها را در سریال‌های تلویزیونی ببینند. خود مردم در کوچه و خیابان از من می‌پرسند چرا کم کار شده‌ای؟ چرا نیستی؟ چرا فعالیتت کم شده است؟
شما طی سال‌ها فعالیت‌تان در عرصه بازیگری به ویژه در تلویزیون در سریال‌های متعدد و البته خاطره‌انگیزی مثل تعطیلات نوروزی، خاله‌خانم، دردسر بزرگ، چمدان، ترش و شیرین و... بازی داشته‌اید. کدام‌یک از این سریال‌ها را بیشتر دوست دارید و دل‌تان می‌خواهد بازپخشش را ببینید؟
یک سریال دارم به نام «جدال بی‌حاصل» که خیلی از بازیگران قدیمی مثل احمد قدکچیان، داریوش اسدزاده، مهین شهابی، فخری خوروش و شهلا ریاحی در آن حضور داشتند که دیگر در میان ما نیستند. این سریال البته خیلی قدیمی است. خیلی دوست دارم برای یک‌بار هم که شده، این سریال از شبکه آی فیلم بازپخش شود.
مسلما کارنامه شما پر از خاطرات بسیاری است. خاطره جالب و ناگفته‌ای از بازی دراین سریال یا دیگرمجموعه‌های نمایشی دارید؟
خاطره که زیاد دارم اما شاید دلم نخواهد برای همه تعریف کنم.(می‌خندد!) ببینید، در کار ما تا دل‌تان بخواهد خاطرات تلخ و شیرین وجود دارد. یکی از خاطراتی که همیشه در ذهن دارم و هیچ‌وقت از یادم نمی‌رود، این است که ما سر یک سریال بودیم، به نظرم «دست بالای دست بود که با آقای یوسف تیموری کار می‌کردیم. وقتی آن روز بازی من تمام شد و به اتفاق یکی دیگر از بازیگران بیرون آمدیم که به منزل برویم، در خیابان به زن و شوهری برخوردیم که داشتند با هم دعوا می‌کردند. این زن و شوهر تا من و همکارم را دیدند دعوای‌شان را فراموش کردند و آمدند برای سلام و احوالپرسی با ما. پرسیدیم که چه خبر بود و چرا داد و فریاد می‌کردید؟ با خنده گفتند داشتیم دعوا می‌کردیم اما تا شما را دیدیم فراموش‌مان شد. این یکی از خاطرات شیرینی است که هیچ وقت فراموش نمیکنم. بالاخره با دیدن ما دعوا و مرافعه‌شان تمام شد.
تا به امروز ایفاگر نقش‌های مختلف و متفاوتی در سریال‌های تلویزیونی بوده‌اید. وقتی با مردم مواجه می‌شوید معمولا شما را با کدام نقش‌تان به یاد می‌آورند؟
بستگی دارد کدام سریال در حال پخش از تلویزیون باشد. معمولا درباره سریال و نقشی صحبت می‌کنند که همزمان در حال پخش است و بیشتر، دیالوگ‌های همان سریال را تکرار می‌کنند. یکی از کارهای تلویزیونی که اتفاقا همچنان در خاطر مردم مانده، آیتم‌های نمایشی برنامه «سیمای اقتصاد ما» است که در دهه ۶۰ روی آنتن می‌رفت. برنامه سیمای اقتصاد ما به مدت ۱۰ سال روزهای سه‌شنبه به شکل روتین روی آنتن شبکه یک تلویزیون می‌رفت. هیچ‌وقت حضور و بازی در این برنامه را فراموش نمیکنم. مردم خیلی این برنامه را دوست داشتند و از آن استقبال می‌کردند. هر مرتبه هم که ما را در کوچه و خیابان می‌دیدند، کلی تحویل‌مان می‌گرفتند و تعریف و تمجید می‌کردند.
معمولا نقش‌های منفی در سیمای اقتصاد ما داشتید. مثلا یا برق زیاد مصرف می‌کردید یا در استفاده از آب صرفه‌جویی نداشتید.
(می‌خندد) البته همیشه هم نقش منفی نداشتم. گاهی هم نقش‌های مثبت به من می‌رسید.
خودتان نقش‌های مثبت را می‌پسندید یا منفی را؟
اعتقاد دارم برای بازیگری که حرفه‌ای باشد، مثبت یا منفی بودن نقش اهمیت ندارد. چه کمدی بازی کند یا درام، باید بتواند نظر مردم را جلب و نقش را طوری ایفا کند که برای مخاطب ملموس و قابل باور باشد.
در این سال‌ها شغل اول و اصلی شما بازیگری بوده‌است؟
بله، کار من از ۱۰سالگی بازیگری بوده است. البته بازنشسته اداره تئاتر هستم. با این حال، بازیگری همیشه برایم در اولویت بوده و شغل اصلی‌ام محسوب می‌شود.
اصلا چه شد که به بازیگری علاقه‌مند شدید و به این عرصه ورود کردید؟
دبستان که بودم برای بازی در یک تئاتر انتخاب شدم. اتفاقا نقش سنگینی بود و کارگردان به سختی رضایت داد نقش را بازی کنم. نتیجه کار راضی‌کننده بود و باعث شد به بازیگری علاقه پیدا کنم. ادامه دادم تا امروز که در خدمت شما هستم.
منبع: مشرق
کلیدواژه: تحلیل روز طوفان الاقصی قیمت فخری خوروش عباس محبوب شهلا ریاحی داریوش اسدزاده ساموئل خاچیکیان یوسف تیموری پرویز کیمیاوی مهین شهابی حسین قناعت خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت نقش ها سال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۷۷۵۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
علیرضا طلیسچی: وضعیت موسیقی در ایران خوب است
به گزارش گروه فرهنگی ایسکانیوز، تولید و پخش رئالیتی‌شوها، از «مافیا» گرفته تا «پدرخوانده»، در شبکه‌های نمایش خانگی داغ است و یکی از این برنامه‌ها که این‌روزها طرفداران قابل توجهی پیدا کرده، رئالیتی‌شو «زودیاک» است که با عنوان «شب‌های مافیا» بازی جذابی برای طرفدارانش پخش می‌کند. در این برنامه یک قاتل سریالی به نام زودیاک شهروندان و مافیای سیسیل را هدف قرار می‌دهد. در این برنامه محمد بحرانی نقش گرداننده بازی را بر عهده دارد.
بیشتر بخوانید: موسیقی درمانی شیوه‌ای جدید در درمان بیماران سریال «شب‌های مافیا: زودیاک» به کارگردانی محمدرضا رضائیان در سال۱۴۰۲ ساخته شده است. در فصل دوم این رئالیتی‌شو، فرزاد حسنی، دارا حیایی، جواد خواجوی، محیا دهقانی، متین ستوده، مجتبی شفیعی، علیرضا طلیسچی، سعید فتحی روشن، بهار قاسمی، مریم مؤمن، مهدی مهدی‌پور و امیرحسین هاشمی به هنرمندی پرداخته‌اند.
علیرضا طلیسچی یکی از خوانندگان شناخته‌شده و پرطرفدار پاپ است؛ خواننده‌ای که توانسته جایگاهش را با کنسرت‌هایی که برگزار می‌کند تثبیت کند. این خواننده پاپ که متولد۶۴ است، از میانه دهه۸۰ فعالیتش را به شکل رسمی آغاز کرد و تک‌آهنگ‌هایش طرفداران خاص خودش را دارد. طلیسچی در این گفت‌وگو از حضورش در برنامه «شب‌های مافیا» می‌گوید و در بخش‌های دیگری از این گفت‌وگو از وضعیت امروز موسیقی صحبت کرده است.
این روزها رئالیتی‌شوهای متنوعی در شبکه نمایش خانگی پخش می‌شود. چطور شد که در برنامه «شب‌های مافیا: زودیاک» شرکت کردید؟
از طریق تیم تولید به برنامه دعوت شدم و علاقه داشتم که ببینم چطور می‌توانم در این سناریو بازی کنم. من قبلا هم در یک شو، مافیا بازی کرده بودم، اما به‌نظرم «زودیاک» شیک‌تر است و پیچیدگی‌هایش بازی را برای بیننده جذاب‌تر می‌کند.
خیلی‌ها به برد و باخت در یک مسابقه اهمیت می‌دهند. برد و باخت برای شما چطور بود؟
شرکت در این برنامه بیشتر برایم جنبه سرگرمی دارد. این‌طور نگاه می‌کنم که با یک گروه خوب دور هم هستیم و هدفمان این است که برای بیننده‌های برنامه لحظاتی حال خوب ایجاد کنیم که امیدوارم به چنین نتیجه‌ای رسیده باشیم.
اخیرا در نمایش خانگی، محصولاتی در حوزه‌های مختلف ورزش، موسیقی، مذهبی و... تولید شده است. از نظر شما، تولید برنامه‌های حوزه موسیقی مثل «صداتو» چه تأثیری بر ارتباط بیشتر مردم با موسیقی دارد؟
ساخت برنامه‌های خوب در این حوزه به ارتباط بیشتر مردم با موسیقی کمک می‌کند، اما اینکه این برنامه‌ها بتواند هنرمند بسازد مبحث دیگری است، چون یک خواننده هرقدر هم تخصصی وارد یک حوزه بشود، تا جو کار و فعالیت حرفه‌ای در فضای تولید و صحنه را تجربه نکند، به موفقیت نمی‌رسد. از نظر من، ورود به عرصه خوانندگی و فضای حرفه‌ای موسیقی کاملا نیازمند تجربه این واقعیت است. تمام این مسابقاتی هم که اخیرا تولید و پخش شده یکی‌دو چهره را به فضای موسیقی معرفی کرده، اما به لحاظ ایجاد سرگرمی برای مردم کاملا موفق ظاهر شده‌اند و اگر از این قبیل برنامه‌ها باز هم تولید شود، به فهم و درک بیشتر مردم از فضای موسیقی کمک قابل توجهی می‌کند.
پیشنهادی برای حضور در برنامه‌های موسیقی داشته‌اید؟
پیشنهاد داشته‌ام، اما علاقه نه، چون به‌نظرم در جایگاهی نیستم که بخواهم کسی را قضاوت کنم و اصولا هم موسیقی تا یک جایی به‌صورت علمی و پایه آموختنی است و از آن به بعدش دیگر سلیقه‌ای می‌شود. پس قضاوت کردن راجع به صداها را باید به مردم بسپاریم.
این روزها بازار کنسرت‌های پاپ داغ است. درست است که موسیقی کشور افت و خیزهای زیادی دارد و با مشکلات خاص خودش دست و پنجه نرم می‌کند، با این حال اوضاع این روزهای موسیقی کشور چطور است؟
به‌نظرم وضعیت موسیقی ما در حال بهبود است و البته این گفته من نیست و گفته خیلی از بزرگان حال حاضر موسیقی ایران است. موسیقی ما در سال‌های اخیر دچار تحولات عجیب و غریبی شد که بخشی از این تحولات مثبت بود و بخشی هم منفی. خوشحالم که با ورود هنرمندان حرفه‌ای‌تر و صداهای قشنگ‌تر و احساس بیشتری که در کارها وجود دارد موسیقی دارد از آن حالت قبلی بیرون می‌آید و خودش را ترمیم می‌کند.
برویم سراغ مسئله ترند شدن برخی از قطعه‌های موسیقی مثل قطعه «پاقدم» که اخیرا بسیار شنیده و معروف شد. چه می‌شود که یک کار این‌طور دیده و شنیده و پرطرفدار می‌شود؟
بخش زیادی از این اتفاق مربوط به تجربه است و بخشی هم سلیقه و هوش بازار. ولی در نهایت کارها را مردم برجسته می‌کنند، یعنی اگر مردم کاری را دوست داشته باشند، آن کار به موفقیت بزرگی می‌رسد. «پاقدم» یک قطعه موسیقی دهه شصتی است که در آن استانداردهای ضبط موسیقی آن دوران کاملا رعایت شده و فکر می‌کنم جدا از تنظیم و میکس و مستر خوب امیربهادر دهقان، شعر و ترانه و ملودی هم خیلی به کارهای آن دهه نزدیک است.
شما در قطعه‌های معروفتان هم سبک شاد دارید و هم قطعه‌های احساسی و غمگین. تمایل مردم بیشتر به شنیدن کدام یک است؟
اگر به تاریخمان رجوع کنید، می‌بینید که مردم ما پر از غم و غصه بوده‌اند و طبیعتا تمایلشان به آهنگ‌های شاد بیشتر است. در کنسرت‌ها هم همین‌طور است. وقتی یک پدر بودجه مشخصی برای خانواده‌اش کنار می‌گذارد تا در کنسرت شرکت کنند، دلش نمی‌خواهد که مجددا در فضای غمگین قرار بگیرند. بنابراین تمایلشان به شنیدن و همراهی در خواندن آهنگ‌های شاد بیشتر است. البته از قدیم موسیقی شاد نسبت به موسیقی غمگین بیشتر شنونده و طرفدار داشته است.
این روزها مدام نام خواننده‌های جدیدی را می‌شنویم که در فضای مجازی معرفی می‌شوند. یا گاهی روی بیلبوردها تبلیغ کنسرت خواننده‌هایی را می‌بینیم که خیلی‌ها نمی‌شناسندشان. این افزایش ورود به عرصه خوانندگی اتفاق مثبتی است یا منفی؟
ما خوانندگانی داشته‌ایم که با یک قطعه روی صحنه آمده‌اند و بقیه قطعه‌هایشان حالت مکمل همان یک قطعه را داشته. از آن طرف هم هنرمندی داشته‌ایم که با هر قطعه جدید مخاطبان بیشتری را جذب کرده و به‌تدریج معروف شده‌است. در هر صورت، دیده شدن یک اثر هنری و محبوب شدن هنرمند به مردم بستگی دارد.
به تجربه حوزه‌های هنری دیگر مثل بازیگری هم فکر می‌کنید یا پیشنهادی داشته‌اید؟
من یک‌بار این را تجربه کردم و متأسفانه بازخورد خوبی از این کار نداشتم، به خاطر اینکه تیم تولید آن کار تیمی که فکر می‌کردم نبود. البته بازیگران و بقیه عوامل همه خوب بودند، اما تجربه خوبی برای من نبود و ترجیح می‌دهم که فعلا دوباره آن فضا را تجربه نکنم و در کار خودم پیش بروم، هرچند از آینده و تصمیمات بعدی‌ام خبر ندارم.
رئالیتی‌شوها توانسته‌اند تا اندازه ای شبکه نمایش خانگی را متحول کنند
در چند سال اخیر پلتفرم‌ها به کاربران امکان می‌دهند فیلم‌ها و سریال‌ها را به‌صورت آنلاین تماشا کنند و به‌سرعت به رقیبی برای تلویزیون تبدیل شده‌اند.
یک مقایسه ساده در تولیدات و سریال‌های پخش‌شده در ابتدای سال۱۴۰۳ تا امروز میان پلتفرم‌های نمایش خانگی و تلویزیون نشان می‌دهد تلویزیون با وجود آنکه نسبت به سال گذشته با کم‌کردن حساسیت‌هایی سعی در جذب هنرمندان و چهره‌های مطرح کرده اما باز هم بازی را در زمین رقابت با پلتفرم‌های پخش نمایش خانگی واگذار کرده است.
این روزها تولید رئالیتی‌شوها و برنامه‌های مسابقه که در شبکه نمایش خانگی تولیدشده، توانسته جذابیت زیادی برای مخاطب امروز به‌وجود بیاورد، مخاطبی که تنها با تماشای سریال و فیلم نمی‌تواند اوقات فراغت خود را پر کند. بنابراین از یک‌سو پلتفرم‌های گوناگون در شبکه نمایش خانگی در بیشتر سریال‌های خود توانسته‌اند با تمرکز بر جذابیت‌های داستانی و استفاده درست از ستارگان سینما و تئاتر تولیدات جذابی را پیش روی مخاطب بگذارند و از سوی دیگر با تولید و پخش برنامه‌های مختلف نشان داده‌اند توجه به ذائقه مخاطب برایشان مهم است و در بخش‌هایی موفق شده‌اند.
البته دامنه صنعت سرگرمی آنقدرگسترده است که ما در تلویزیون یا حتی شبکه نمایش خانگی هنوز نتوانسته‌ایم رقابتی با برنامه‌های خارجی داشته باشیم. با این حال، برخی از این برنامه‌ها توانسته‌اند آنقدر جذاب باشند که تماشاگران فصل‌های آن را دنبال می‌کنند.
VODها طیف گسترده‌ای از فیلم‌ها و سریال‌ها را از سراسر جهان به کاربران ارائه می‌دهند. این امر به‌معنای انتخاب بیشتر برای بینندگان و رهایی از محدودیت‌های برنامه‌های روتین است.
نمی‌توان منکر این موضوع شد که پلتفرم‌های نمایش خانگی با ارائه فرصتی جدید برای پخش فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی، به افزایش تولید محتوای داخلی در این کشور کمک کرده‌اند. این امر منجر به ایجاد شغل‌های جدید و رونق صنعت سرگرمی ایران شده است.
VODها در حال حاضر نقش مهمی در صنعت سرگرمی ایران ایفا می‌کنند و ظرفیت این را دارند که در آینده نقش مهم‌تری ایفا کنند. با رفع چالش‌های موجود، VODها می‌توانند به گزینه‌ای محبوب‌تر برای سرگرمی در ایران تبدیل شوند و به‌طور قابل‌توجهی بر نحوه تماشای فیلم و سریال توسط مردم ایران تأثیر بگذارند.
منبع: همشهری
انتهای پیام/
کد خبر: 1228550 برچسب‌ها موسیقی
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است